Breytingar

Breytinga er þörf, um það erum við flest sammála. Það er að segja flestir nema stjórnmálamenn. Einhverra hluta vegna þá virðast þeir forðast alla umræðu um það sem máli skiftir, þ.e. breytingar á grunnkerfinu, hugmyndafræðinni sem þeir sjálfir eru ofurseldir. Þar er ég ekki að tala um hugmyndafræði flokkanna sem slíkra heldur sú hugsun að þeir séu ekki háðir sömu viðmiðun og aðrir þegar kemur að því að bera ábyrgð eða svara fyrir mistök. Þetta virðist vera orðið að náttúrulögmáli.Þetta náttúrulögmál lýsir sér í því að komi upp grunur um mistök eða athæfi sem ekki þykir boðlegt t.d. vanhæfi við ákvarðanatöku þá má alltaf benda á utanaðkomandi aðstæður eða í versta falli fordæmi fyrirrennarra. Og hversvegna ætti þetta ekki að geta gengið áfram ? Það eru jú stjórnmálamenn sjálfir sem komið hafa hlutunum svo fyrir að samtryggingin er alger, lögin þannig úr garði gerð að hægt er að túlka þau nánast að vild.Það er ekki meiningin með þessum skrifum að gera stjórnmálamenn upp til hópa að einhverjum skúrkum og eiginhagsmunapoturum sem ekkert víla fyrir sér. Þeir eru vissulega til en flest af þessu fólki er gott og grandvart fólk sem ekkert vill frekar en vinna landi og þjóð til heilla. Þessu kerfi hefur verið komið á smátt og smátt í áranna rás og ber kannski frekar keim af heimóttaskap og höfðingjahræðslu og stjórnmálamenn hvers tíma taka í arf þetta vinnuumhverfi og þessa hugmyndafræði. Það þarf fleiri en einn til að breyta þessu en til að breyta þarf hver og einn af okkar pólitísku þjónum að líta í, ekki bara sinn barm, heldur flokksins síns og skoða vel og lengi hvert þetta kerfi hefur fleytt okkur. Það er ástæða fyrir þeim kröfum að hér þurfi að stokka upp til dæmis í stjórnsýslunni ekki síður en í hagkerfinu. Við höfum í mörg ár, sjálfsagt lengur en mitt minni nær, þurft að sitja undir fregnum af pólitískum stöðuveitingum, geðþóttaákvörðunum, sérframboðum óánægðra lukkuriddara, lögum sem álitamál er að standist stjórnarskrá eða alþjóðalög og svo mætti áfram telja. Það er ekki nóg að breyta stjórnaskránni ef innra starf og hugmyndir einstaklinga í stjórnmálum breytast ekki. Með tímanum mun sækja í sama horfið aftur, hversu vel sem við vöndum til verka á öðrum sviðum. Við breytum ekki mannlegu eðli, við getum aðeins stýrt því á þær brautir sem henta fjöldanum í því samfélagi sem við kjósum að búa í. Afleiðingarnar af hinu sjáum við nú og heyrum á hverjum degi, græðgi og ábyrgðaleysi sem særir blygðunarkennd hverrar ærlegrar manneskju  

Athugasemdir

[(netauga), 9.2.2009 kl. 15:52]

Alveg tek ég heilshugar undir þetta hjá þér, vel að orði komist að öllu leiti