Samtakamáttur

Af hverju eiga samtök launamanna svo erfitt með að standa saman ?

Það gerist í samningum eftir samningum að samstaðan sem lagt er upp með bregst. Eiga menn eitthvað erfitt með að koma sér saman um markmiðin ?

Hver var tilgangurinn með að stofna með sér samtök launamanna og hvað áunnu forfeður okkar með því ? Hafa menn gleymt því ?

Tilgangurinn var fyrst og fremst að koma fram sem heild og berjast fyrir bættum kjörum, sanngjörnum launum í skiptum fyrir sanngjarna vinnu. Öllu einfaldara er varla hægt að orða þetta markmið. Menn áttuðu sig á því að ekki gekk að fara einn og einn og krefjast úrbóta. Þá voru menn einfaldlega látnir fara og voru stimplaðir vandræðagemsar sem enginn vildi ráða í vinnu. Þessir menn einfaldlega sultu eða beygðu sig undir okið og þögðu.

 Með samtakamættinum varð til afl sem atvinnurekendur urðu að taka tillit til. Þessi barátta var ekki átakalaus og kostaði blóð svita og tár. Með tímanum bötnuðu þó kjörin og ekki hægt að líkja því saman því sem viðgengst áður fyrr miðað við hvernig nú er háttað um kaup og kjör.

 Samt er dapurlegt til þess að hugsa að í mörgu erum við enn að berjast fyrir grundvallaratriðum eins og þeim að fá laun sem duga til framfærslu fyrir stóran hóp okkar félagsmanna. Eins og ástandið er núna er ekki ólíklegt að þessi hópur eigi eftir að stækka.

Innan vébanda stærstu launþegasamtaka landsins eru um það bil 100,000 félagar.

Hundraðþúsund launamenn sem standa saman eru kór sem ekki er hægt að hunsa.

Stöndum saman.