Á að vera eftirsóknarvert að stela?

Hér er smá hugleiðing.

Manni er treyst fyrir peningum. Hann stelur hluta af þessum pening og notar fyrir sjálfan sig. Athygli yfirmanna hans er vakin á þessu og að ástæða sé til að ætla að hann hafi stundað það um hríð. Yfirmenn hans setjast á rökstóla til að ákveða hvað skal gera.

Nokkrir möguleikar eru í stöðunni. Á að láta sem ekkert sé? Þetta er hinn vænsti drengur, hefur unnið vel og í ágætu vinfengi við nokkra yfirmenn sína. Auk þess er ekki um þær upphæðir að ræða að þær skipti verulegu máli.

 Nei, það gengur ekki því það eru nokkrir yfirmenn sem eru erfiðir og ekki sáttir við að frá þeim sé stolið. Hvað þá? Varla geta menn" ekki gert ekki neitt " eins og segir í auglýsingunni?

Á að reka hann og biðja hann hvergi þrífast? Jafnvel heimta að hann endurgreiði hverja krónu sem hann er grunaður um að hafa dregið sér?

 Kannski.

Kæra hann og komast að því hver skaðinn er og taka afleiðingunum?

Ahh. Það er nú soldið hæpið. Auk þess gæti komið í ljós að menn hafi nú kannski ekki alveg verið vakandi á vaktinni og skrattakollur gæti sloppið.

En að slá tvær flugur í einu höggi? Láta hann fara en þakka honum samt vel unnin störf og tryggja að hann bíði ekki of mikinn skaða af, þessi öðlingur.

Ok. Þetta er það sem við gerum.

 Látum hann hætta og gerum við hann starfslokasamning og látum þessu leiðindamáli svo lokið. Sættum okkur við að hann kunni að hafa stolið meiru en gerum ekki meira mál úr því. Nóg er nú samt. Svo er heldur ekkert varið í að fara að rugga bátnum um of, hver veit hvað kæmi upp á yfirborðið ef löggan færi að vasast í okkar málum.

Einhverjir yfirmanna eru ekki sáttir en þrátt fyrir það er ákveðið af meirihlutanum að kalla þann grunaða inn á teppi, biðja hann um að taka af skrifborðinu sínu og taka við þessu smáræði inn á bankareikninginn sinn, svona til að minnka sviðann af starfslokunum. Meira skuli svo ekki um málið rætt.

Allir ánægðir og geta farið í sumarfrí með góða samvisku. Allavega þokkalega góða. Minnsta kosti ekki verulega laskaða.

En samviskan plagar samt einhverja. Það kvisast út að málum sé ekki vel komið í félaginu. Almennir hluthafar vilja að fá að vita hvað fór úrskeiðis. Smám saman skýrist málið og fleira fréttist. Menn lyfta brúnum, horfa hver á annann og velta fyrir sér hvort allt sé komið fram. Spurninga er spurt og fljótlega kemur í ljós að yfirmenn flestir eru eitthvað feimnir við að ræða þetta, telja það ekki þess vert að vera að hræra í einhverju sem búið er að ákveða og að auki komi þetta engum öðrum við. Almennir eru ekki sáttir og knýja fast á um svör. Eðlilegar vakna spurningar eins og hversvegna er málið allt ekki rannsakað, hvers vegna er maðurinn leystur út með starfslokasamning þegar hann er grunaður um misferli.

Enn er beðið svara.

 

 

 

Athugasemdir

[Heimir Tómasson, 15.7.2011 kl. 23:16]

Ísland í dag?